Uszkodzenie łąkotki stawu kolanowego jest najczęstszym wskazaniem do zabiegu artroskopii. Pozostawienie w stawie uszkodzonej łąkotki prowadzi do uszkodzenia chrząstki stawowej we względnie krótkim czasie.
W pierwotnym leczeniu uszkodzeń łąkotki w zależności od jego rodzaju, wieku i aktywności pacjenta, stosuje się usunięcie łąkotki lub zabiegi naprawcze.
Rekonstrukcje (np. wszczepami kolagenowymi Menaflex) lub przeszczepy łąkotki rzadziej są stosowane jako leczenie pierwotne (przy pierwszym zabiegu).
Szycie łąkotki można wykonać przy zastosowaniu specjalnie do tego zaprojektowanych implantów (np. Actifit, Omnispan, Sequent, MaxFire i inne), czy przy pomocy zwykłych szwów, których zakładanie jest zwykle trudniejsze, ale nie mniej skuteczne. Niestety skuteczność zabiegów szycia łąkotki, nawet jeżeli wydają się być spełnione warunki do jej naprawy, sięga tylko 80%. W części przypadków dochodzi do wtórnych uszkodzeń.
Przy kolejnym uszkodzeniu szanse na naprawę są zwykle niewielkie. Wówczas zwykle usuwa się łąkotkę i należy podjąć decyzję czy na tym poprzestać, czy wykonać rekonstrukcję lub przeszczep łąkotki.
Po usunięciu łąkotki najczęściej dochodzi do rozwoju zmian zwyrodnieniowych, trwa to przeważnie kilkanaście do około 20 lat, w zależności od wieku, aktywności, wagi pacjenta. Decyzja co do rekonstrukcji musi być podjęta indywidualnie.