Staw biodrowy jest częstym problemem wśród wszystkich grup wiekowych pacjentów, niezależnie od płci. W związku ze złożoną anatomią i biomechaniką, diagnostyka patologii tego regionu stanowi wyzwanie dla każdegodiagnosty.
-
łączy kość 2. miednicy i udową.
-
powierzchnie stawowe: powierzchnia księżycowata (facies lunata) i głowa kości udowej (caput femoris)
-
to staw kulisty panewkowy, III stopień swobody.
-
ruchy: zginanie – prostowanie, odwodzenie – przywodzenie, nawracanie – odwracanie
Odpowiednie badanie stawu biodrowego i znajomość problemu, z którym zgłasza się pacjent jest ściśle związane ze znajomością anatomii.
Staw biodrowy składa się z panewki stawu, będącej częścią miednicy i usadowionej w panewce głowy kości udowej. Głowa kości udowej osadzona jest na szyjce kości udowej.
Staw biodrowy (łac. articulatio coxae) – staw kulisty tworzony przez głowę kości udowej oraz panewkę będącą częścią miednicy i usadowionej w panewce głowy kości udowej. Głowa kości udowej osadzona jest na szyjce kości udowej.
Panewka i głowa kości udowej pokryte są chrząstką, która razem z mazią stawową zapewnia gładki ruch w stawie. Miednica wokół panewki i kość udowa wokół szyjki połączone są torebką stawową, która zapewnia stabilność stawu, zapobiegając wypadnięciu głowy z panewki.
Oba elementy pokrywa chrząstka szklista, która umożliwia ruszanie stawem, a co najważniejsze pozwala to robić bezboleśnie i swobodnie. Anatomia stawu biodrowego umożliwia: odwodzenie, przywodzenie, zginanie, prostowanie i rotację. Ponadto wspierają go mięśnie i więzadła.
Część maziówkowa torebki odpowiedzialna jest też za produkcję mazi stawowej. Mięśnie wokół stawu zapewniają dodatkową stabilność podczas jego obciążania i umożliwiają ruch w stawie.
-
głowy kości udowej (lig. capitis femoris) – obejmuje główkę stawową
-
biodrowo – udowe (lig. iliofemorale) – między kolcem biodrowym przednim dolnym a kresą międzykrętarzową. Wzmacnia przednią ścianę torebki.
-
łonowo – udowe (lig. pubofemorale) – między gałęzią górną kości łonowej a kresą międzykrętarzową. Wzmacnia przyśrodkową ścianę torebki
-
kulszowo – udowe (lig. ischiofemorale) – między trzonem i gałęzią kości kulszowej a kresą międzykrętarzową. Wzmacnia tylną ścianę torebki.
-
warstwa okrężna (zona orbicularis) są to włókna dokoła najwęższego miejsca szyjki